Tarihi Başarı: Gümüş Madalya ve Zirveye Ulaşmak
A Milli Kadın Voleybol Takımı, Dünya Şampiyonası’nda tarihi bir başarıya imza atarak ülkemizi gururlandırdı. Takımımız, turnuvayı ikinci sırada tamamlayarak gümüş madalya kazandı ve 35 maçtır yenilmeyen İtalya’ya finalde zor anlar yaşattı. Bu başarı, uzun yılların emeğinin ve oyuncuların karakterinin bir yansıması olarak kayıtlara geçti. Ancak bu tarihi başarının ardından, sürdürülebilirlik ve gelecek planlaması konuları kritik önem taşıyor.
Teknik Ekip ve Oyuncu Hazırlığındaki Eksiklikler
Daniele Santarelli yönetimindeki teknik ekip, turnuva boyunca bazı önemli sınavlar verdi. VNL’de yaşanan karmaşa, geniş kadroyu yönetememe ve sakatlıkların etkisi, Santarelli’nin güven kaybı yaşamasına yol açtı. Molalarda sıkça tekrarladığı “Be smart” (zeki oynayın) çağrısı, maç içinde somut bir stratejiye dönüşemedi. Final maçında anlık kararların gecikmesi ve rotasyona zamanında müdahale edilememesi, madalyanın rengini belirleyen faktörler arasında yer aldı.
Oyuncu hazırlığı konusunda da önemli eksiklikler gözlendi. Kritik anlarda oyuna girecek sporcuların yeterince hazırlanmamış olması, takımın derinliğini olumsuz etkiledi. Antrenman süreçleri ve maç hazırlıklarının yeniden ele alınması gerektiği ortaya çıktı. Benzer hazırlık sorunları diğer milli takımlarımızda da görülebiliyor, A Milli Futbol Takımı’nın hazırlık süreçleri de dikkatle incelenmeli.
Pozisyon ve Rol Karmaşası
Takımın en büyük açmazlarından biri, oyuncuların doğru pozisyonlarda kullanılmaması oldu. Derya’nın pasör çaprazı pozisyonuna çağrılması ama aslen bir köşe oyuncusu olması, Ebrar’ın esas mevkisi pasör çaprazı olmasına rağmen köşede oynatılması gibi kararlar, oyunculardan beklenen verimi düşürdü. Oyuncuların yerinden edilmesi ve rollerin karıştırılması, takım kimliğinin oluşmasını engelleyen faktörler arasında yer aldı.
Rotasyon meselesi yalnızca bizim değil, şampiyon olan İtalya’nın da sınavıydı. İtalya, dünyanın en iyi iki pasör çaprazını rotasyonlu kullanarak şampiyon oldu. Bizim için de Ebrar ve Vargas’ın benzer bir sistemle değerlendirilmesi mümkündü. Milli takım söz konusu olduğunda kişisel tercihler değil, sisteme en iyi gelebilecek yol önemlidir.
Gelecek Kaygıları ve Genç Oyuncuların Gelişimi
Kadronun sürekliliği konusunda endişeler devam ediyor. 2022 Dünya Şampiyonası’ndan 8 oyuncu yine buradaydı ve yeni isimler sınırlı kaldı. Formda olan Simge’nin sakatlığı olmasa belki Eylül de fırsat bulamayacaktı. Jack dışardan kazanılmış bir değerken, Yaprak öz değerimiz olmasına rağmen turnuvada ihtiyaç olduğunda sahaya sürülmedi. Derya da benzer şekilde yeterince şans bulamadı.
Dilay Özdemir’in son anda kadrodan çıkarılması ve U23 Dünya Şampiyonası’nda oynamasına engel olunması, genç oyuncuların gelişimi önündeki engelleri gösterdi. Genç oyuncular “adaptasyon” söylemine rağmen gelişim için çift taraflı fırsat kaybetti. Genç yeteneklerin gelişimi için doğru planlama yapılması kritik önem taşıyor. Diğer branşlarda olduğu gibi, A Milli Basketbol Takımı’nın genç oyuncu politikası da benzer şekilde incelenmeli.
Sürdürülebilir Başarı İçin Yapılması Gerekenler
Türkiye’nin önündeki temel soru: zirvede kalmak mı, geleceği inşa etmek mi? Aslında cevap ikisi birden. Madalyalar, ancak genç oyuncuların adım adım oyuna sokulduğu bir sistemle sürdürülebilir olur. Genç oyuncuların gelişim çağında kenarda oturacakları yüksek ücretli kontratlar değil, sahaya çıkıp maç kilometresi yapabilecekleri takımları seçmeleri gerekiyor.
Başarının her şeyin üstünü örtmesine izin vermemek gerekiyor. Sorunları kış uykusuna yatırıp unutmak, yarının kaybı olur. Bu nedenle hem başarıyı kutlamalı hem de geleceği konuşmaktan geri durmamalıyız. Spor yönetimi konusunda daha fazla içgörü için Kazan Analiz Twitter hesabımızı takip edebilirsiniz.
Richard Feynman’ın dediği gibi: “Bilgi, aptalca sorular sorduğunuzda büyür. Aptallık, hiçbir şey sormadığınızda büyür.” Bu nedenle eleştirileri anlamak ve geliştirmek için bir fırsat olarak görmeliyiz. Gerçek sevgi, hem alkışı hem uyarıyı içerir.